Państwo czy jednostka samorządu terytorialnego pobierają od obywateli podatki. Podatki służą inwestowaniu w rozwój infrastruktury, oświaty, służby zdrowia, wojska czy policji. Nietrudno zauważyć, że to podatki stanowią główne źródło dochodów państwa umożliwiając tym samym jego funkcjonowanie.
W CZASIE I HISTORII
Amerykańscy antropologowie wskazują na powiązanie nadwyżek (najczęściej rolnych) z podatkami. Nadwyżki przekazywano albo w czynie ofiarnym bóstwom, albo w formie danin na rzecz rozwijających się państw, których powstanie stanowiło konsekwencję rozprzestrzeniającego się osiadłego trybu życia. Prawdopodobnie to trybut wojenny, składany przez pokonane wojska jako wyraz uznania zwycięskiemu monarsze, stanowi podwaliny regularnego opodatkowania obywateli. Nim do tego doszło podatki długie wieki były zastępowane przez: cła, zyski z posiadłości ziemskich czy rozliczne przywileje, którymi objęte były wybrane grupy społeczne. Czas płynął a podatki rozwijały się trochę jak europejskie państwa – każdy na swoją rękę. Podatki zyskały coraz większe znaczenie w XIX wieku stając się immanentną częścią polityki finansowej europejskich państw.
Spośród podatków, które mogą wzbudzić uśmiech na twarzy dzisiejszych podatników jest z pewnością podatek od brodaczy, który w 1705 roku wprowadził car Piotr I Wielki, chcąc tym samym ograniczyć naturalny zarost na rzecz panującej wówczas mody na peruki. W Wielkiej Brytanii funkcjonował podatek od tchórzostwa płacony przez mężczyzn unikających wojen. A w PRL-u funkcjonowało legendarne bykowe, któremu podlegali mężczyźni nieposiadający dzieci. Współcześnie trudno nie mieć złudzeń, że opodatkować można niemal wszystko. I tak w Gwinei płaci się podatek od pokoju, w 2011 roku w Ugandzie wprowadzono podatek od mediów społecznościowych, a w Estonii od krowich gazów, emitujących szkodliwy dla środowiska dwutlenek węgla.
WSPÓŁCZEŚNIE
Kilkanaście rodzajów podatków występujących w Polsce możemy podzielić na bezpośrednie i pośrednie. Różnią się one także tym, kto i co podlega opodatkowaniu, a także trybem i warunkiem jego płatności. Podatku niestety nie charakteryzują cechy, które u podatnika mogą wzbudzić dużo pozytywnych emocji. Oznacza to właściwie, że podatek jest świadczeniem nieodpłatnym – samo płacenie podatków nie daje podatnikowi możliwości dochodzenia roszczeń od państwa. Ponadto jest też świadczeniem przymusowym – organy podatkowe mają do dyspozycji procedury egzekucyjne umożliwiające ściągnięcie należnego podatku w przypadku zwłoki w jego opłaceniu. Podatek nie podlega zwrotowi (chyba że został nadpłacony) oraz jest świadczeniem pieniężnym. Wszelkie próby barteru mogą nie spotkać się z przychylnym przyjęciem ze strony urzędników.
Tak się składa, że specjalizujemy się w podatkach, jeśli więc masz pytania, nie wahaj się – dzwoń!
